Słowem. Strofą. Wierszem.
Gdyby ktoś nie wiedział, że wiersze są mi bliskie.
Przepiękna interpretacja Dariusz Szada-Borzyszkowski. Dziękuję
Młodość ciągle się starości dziwi
że taka stara bolesna niedołężna
nie to co ona
młoda skoczna niezłomna
Młodość ciągle się starości dziwi
naiwnie snując przypuszczenia,
że nie nadejdzie młodości nie dosięgnie…
Młodość ciągle się starości dziwi
bezgrzesznością naznaczona
uchyla się przed
dłonią zniekształconą artretyzmem
Starość cierpliwie czeka
młodości dając fory
wierząc że do niej przyjdzie
kiedy przekuje swój los.
Ewa Maja Maćkowiak-
naiwnie snując przypuszczenia,
że nie nadejdzie młodości nie dosięgnie…
Młodość ciągle się starości dziwi
bezgrzesznością naznaczona
uchyla się przed
dłonią zniekształconą artretyzmem
Starość cierpliwie czeka
młodości dając fory
wierząc że do niej przyjdzie
kiedy przekuje swój los.
Ewa Maja Maćkowiak-
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz